Trabzonspor, Spor Toto Harika Lig’in 20’nci haftasında İstanbulspor’la karşı karşıya geldi. Bordo-mavililer rakibini 4-0 mağlup etti ve taraftarlarından alkış topladı. Trabzonspor’un farklı zaferini spor muharrirleri kaleme aldı. Milliyet Gazetesi muharrirlerinden Cemal Ersen’in Trabzonsporlu yıldız hakkında kullandığı sözler dikkat çekti.
İşte Trabzonspor – İstanbulspor maçının akabinde yapılan değerlendirmeler…
FARKI YILDIZLAR GETİRDİ / CEMAL ERSEN
İstanbulspor’un ligdeki pozisyonu aşikâr. Her maçta her puana şiddetle muhtaçlığı olan bir kadro. Bunun için de tüm alternatifleri düşünmesi olağan. Teknik yöneticisi Fatih Tekke şöyle demişti karşılaşma öncesi; “Planımız Trabzonspor’un oynamak istemediği bir stil olacak.” Yani “ne oynarım, ne oynatırım” demek istemişti Tekke. Çaresizliğin lisana getirilmesiydi bu kelamlar. Halbuki azıcık yürekli olabilse tahminen bu kadar aciz kalmazdı grubu.
Trabzonspor birinci yarım saatte ezici bir istatistikle topa sahip olsa bile, üçüncü bölgede istediği durumlara giremedi. Djaniny ve Gomez rakip ceza alanının dışında dolaşıp durdu. Bakasetas ve Abdülkadir Ömür bu kısımda ofansa gerekli katkıyı veremedi. Evet bordo-mavililer daima pas yaptı, rakibi üzerine çekmeye çalıştı lakin, İstanbulspor uzun müddet tuzağa düşmedi.
İyi de nereye kadar? İki ekip ortasındaki kalite farkı ortada. Trabzonspor her an sonuca tesir edecek yeteneklere sahip. Bu türlü bir rakip karşısında yanlışsız oynamak mümkün mü? Değil elbette. Gerçekten 32. dakikada bir duran top tertibinde İstanbulspor’un direncini kırmak eski günlerine dönüşün muştusunu veren Yusuf Yazıcı’ya kaldı. Çok şık bir vuruş izledik. Genç yıldızın hafta içindeki kupa maçının akabinde dün akşam da gösterdiği performans kuşkusuz ona her şartta sahip çıkan Abdullah Avcı’yı mutlu ediyor. Taraftarın homurdanmaya başladığı periyotlarda Yusuf’u muhafaza altına alan ve ona inancını koruyan Avcı, haklı çıkmanın keyfini yaşıyor olmalı.
Golden sonra İstanbulspor’un reaksiyon göstermesini bekliyordum. Lakin o denli bir kabullenmişlik içindeydi ki Tekke’nin öğrencileri, bu psikoloji içindeki bir grubun puan hayali görmesi mümkün değildi. Kümede kalması ise mucize.
İkinci yarıyla birlikte fırtına üzere esmeye başlayan bir Trabzonspor izledik. 48’de Bartra, 51’de bu dönemin yıldızı Bakasetas rakibin gardını düşürdü. Kelam Yunan oyuncuya gelmişken; Bakasetas futbol mesleğinin en verimli devrini yaşıyor olmalı. Hayranım futbol aklı ve yeteneğine. Bir orta sahanın ekibin skor yüküne ortak olması takdir edilecek bir performans.
Fark üçe çıkınca Avcı’nın da eli rahatladı. Birinci atılımı ortalarının limoni olduğu bilinen Hamsik ile dinlendirdirdiği Trezeguet’yi alana sürmek oldu. Bir teknik adam nasıl haklı çıkar? Kulübeden gelen isimlerin katkı sağlaması ile. Trezeguet de oyuna girdikten üç dakika sonra golünü attı. Ya Hamsik? Bence misketlerini çoktan toplamış. Tecrübeli futbolcunun gönlünü almak kolay değil.
Abdullah hocanın sonraki oyuncu atılımları farkın artmasını sağlayabilirdi. Hatta dönemin en farklı galibiyetini getirebilirdi. Djaniny, Umut ve Trezeguet son vuruşlarda yetersiz kaldılar.
Sonuca bakıp Trabzonspor’un ışıltılı bir galibiyet elde ettiğini düşünenler olabilir. Birebir fikirde değilim. Bu türlü bir rakip karşısında skor tatmin edici görünse de, futbol istenilen seviyede değildi.
Üstelik ikinci yarıda verdiği üç net gol durumu da düşündürücüydü.
Şampiyonluk savındaki bir grubun futbol karakteri, oturmuş takımı ve rakip kim olursa olsun kabul ettireceği bir oyun anlayışı olmalı. Bunların tamamını şimdi bir ortaya getiremedi Trabzonspor…
GOL OLUP YAĞDI / AKSAL YAVUZ
Trabzonspor’a galibiyet serisi lazım artık. Galibiyet ile yenilgi akrabadır; birini yakalarsan tozu dumana katarsın, başkasına yakalanırsan tozu dumanı yutarsın!
Bordo-mavililer şimdiye dek ortada seyahat etti; iki ileri bir geri giderek durumu yönetim etti. O galibiyet serisini bir türlü yakalayamadılar. O manada Başakşehir galibiyeti ilaç üzere geldi, Ziraat Kupası’nda geçilen cins moral verdi, devamını getirmeleri için de İstanbulspor’u yenmesi gerekirdi.
Maça gelince…
Yusuf Yazıcı ile golü bulana dek, 19. dakikada ikili kavrulmuş ofsayttan attıkları golden öbür durumu yoktu bordo-mavililerin. Topun, oyunun büsbütün hakimi olmalarına karşın ne kanatları kullanabildiler, pas alışverişlerinde ağır kaldıkları, tempo yapamadıkları için ne de rakip kalede tesirli olabildiler.
Hal bu türlü olunca işiniz duran toplara kalır ki birinci golü de o denli buldular; karadan başlattıkları harekatı Djaniny ile havadan devam ettirip Yusuf ile son noktayı koydular…
Soyunma odasında Avcı’nın öğrencilerine ne dediğini tam olarak bilemeyiz, lakin iddia ederiz; yakışmıyor, tempo yapın, farka gidin demiş olacak ki ikinci yarıya fırtına üzere başladılar, kanatları devreye sokarak, merkezi de kullanarak; üç dakikada 2 gol… İkinci gol antrenmanlardaki çalışmanın alana, skora yansıması, 3. gol Bakasetas’ın Trabzonsporluları alıştırdığı son vuruş desek…
Ve Avcı, geniş alanda oynamayı seven Trezeguet’yi sürdü alana. Mısırlı oyuncu da geceyi boş geçmedi, iki attı biri sayıldı, oburu ofsayt gerekçesiyle sayılmadı.
Özetle Trabzonspor birinci yarı durarak oynadı, ikinci yarı daha istekli, daha yeterli oynayarak gol olup yağdı…