Arter’in “Koyun Koyuna” standı, işte bu vakit dilimiyle, uykuyla ilişkili mahremiyet ve paylaşım, birey ve topluluk, kucaklanma ve kısıtlanma, direniş ve teslimiyet, ilerleme ve tekrar üzere birbirinin karşıtı kavramlar etrafında toplanan yapıtların bir ortaya geldiği bir karma stant. Küratörü Eda Berkman.
TESLİMİYET
Ben bir sabah, Arter’in giriş katındaki sergiyi gezerken karşıma çıkıverdi. “Tüm canlılar ortasında yer ve vaktin hudutlarını aşan en büyük ortak nokta uyku. Bu ortak özelliğin benim ilgimi çeken kısmı ise uykuda bizim denetimimiz dışında bir teslimiyet durumu olması. Uyurken güçsüz ve kırılganız. Biz ya çok kısıtlandığımızda, şiddet gördüğümüzde ya da kucaklandığımızda, şefkat gördüğümüzde teslim oluyoruz. Bu iki zıtlığın bizi tıpkı yere götürdüğünü sergiyi hazırlarken fark ettim.
YAVAŞLIK VE UYANIŞ
Sergi bir arada uyumak üzerine olsun istedim. Samimiyet, ortak gereksinim. Koyun Koyuna…” Koyun Koyuna gizlice temalandırılmış üzere güya. Aile var, Geçit var, Teslimiyet elbette var, Yavaşlık ve Uyanış da var. Sergiden birkaç örnek verirsem, girer girmez sol duvarda Nazmi Ziya Güran’ın sahiden de şezlongda yatıp dinlenen Pembeli Kadın’ıyla stant başlıyor. Çabucak salonun ortasında Ali Buyruk Tapan’ın belediye tarafından budanan ve yol kenarına atılan kısımların kalıbını çıkartıp içine pirinç dökerek ölümsüzleştirdiği kökü olmayan ağaçlar kümesini görüyorsunuz, ancak onlar “Beraber Uyuyorlar”. Başak Bugay’ın “Baldan Tatlı Baltadan Ağır” isimli işinde beton bir kütlenin içinde uyuyan figürler var. Onları lakin gözetleyerek görebilirsiniz. Jaroslaw Kozlowski’nin bir üçgen içine pek nizamlı dizdiği metronomlar, duvar saatleri, çalar saatler ise insanın vakti parsellemesini, denetim etme hissini yansıtıyor. Stant 29 Ocak 2023’e kadar Arter ana giriş katında açık.