Resim sanatının dinamikleri gün geçtikçe değişiyor. Teknoloji, siyaset ve iktisat temadan materyale bu değişime sebep olan etmenler. Sanatçı Ebru Uygun’un Dirimart’taki “Islak Işık” isimli standı de bu değişimi örnekleyen işlerle dolu.
Ebru Uygun nitelikli bir sanat eğitimi almış, ferdî stantlarının yanında birçok küme standında yer almış, tevazu sahibi bir sanatçı. Galeriyi bir arada gezip işler üzerine sohbet etme imkânı bulmak, sanatçıyı ve işlerin nüvesini manaya noktasında kıymetliydi.
HALFETİ’NİN SİYAH GÜLLERİ
Mekân çok büyük bir salona sahip. Bu büyüklükteki bir alana yerleştirilen en büyük iş ise “Halfeti’nin Siyah Gülleri”. Renkleri, dokusu ve kıssasıyla göz dolduran bir boyutta. Adeta “Hoş geldin” diyor. Sanatçı, “Halfeti’de yetişen ve endemik bir tıp olan siyah güller ilgimi çekti. Ben de porselenden bir küme siyah gül hazırladım. Bunları sıva, alçı, beton, üzere sert materyallerle harmanladım” diyerek işin çıkış noktasını ve nasıl bir kompozisyon oluşturduğunu aktarıyor. Bunları yürümek, ezmek, kırmak üzere performatif bir süreçte şekillendirdiğini belirtirken “Estetik ve hoşu söz eden güller naif bir olguyken ömrün içinde bize nasıl farklı bir forma da dönüşebileceklerini gösteriyorlar” diye ekliyor. Standa ismini da veren “ışık” kavramının fotoğrafın dışında, onu gösteren bir kavram değil fotoğrafın içinde bir eleman olduğunun altını çiziyor.
MALZEMEYLE DİYALOG
Ebru Uygun işlerinde klasik boya, fırça kullanmıyor. Görünen tonlarsa pigmentlerle sağlanmış. Fotoğraflar, klasik fotoğrafın kurallarına ters gereçlerden oluşsa da son analizde estetik bir duruşa sahip. Sanatçı, yurtdışında özgür bir tabanda aldığı sanat eğitiminin tesiriyle algıları yıkıyor. Gerisi MDF ile sağlamlaştırılmış kanvas tuvale yapılan seriler de dikkat çekiyor. Sıvayı beze gömdüğü ve bir ay sonra açtığı işler, çok heyecanlı ve sürprizli bir süreçmiş. Zira nasıl bir şey çıkacağını kimse bilmiyor. Tutkalın başkahramanlardan olduğunu imleyen seride bir modülün düşmesi bile o resmi eksiltmiyor bilakis değiştirip dönüştürüyor. Ufak tefek döküntüler de bir yaşanmışlık hissi uyandırıyor. Sanatçı bir köşeye sanki kendi geçmişini mi bırakıyor?
Malzemeyle karşılıklı diyalog içinde olduğu izlenimi veren sanatçı, iş ne vakit ona “Bitti” derse o vakit bırakıyor. Çalışırken fazlaca zorlandığını söyleyen Uygun, “Malzemeyi çekiçle kırıp arkeolog üzere kazıp süpürüyorum, böylelikle bâtın bir alan da ortaya çıkıyor” diyor. Yapı gereçleriyle kendini tabir eden Ebru Uygun’un işleri, emekçi ve emek üzere bedellere de referans verdiğine ait bir izlenim uyandırıyor.
Ebru Uygun’un dönüşen sanata örnek işlerinin sergilendiği Islak Işık, 29 Ocak’a kadar Dirimart’ta ziyarete açık.