Osmanlı İmparatorluğu’nun 19’uncu yüzyılda yaptığı demir yolu çalışmalarına Fransa’dan İtalya’ya, Almanya’dan Avusturya’ya kadar birçok ülkeden misyonlu katıldı. Yurt dışından gelen vazifeliler için Karaağaç Mahallesi’nde konsolosluklar kurulurken, Yunanistan hududuna yakın bir alanda ise Katolik mezarlığı oluşturuldu. Osmanlı İmparatorluğu’nda çalışan Katolik mezhebine bağlı bireylerin defnedildiği, halk ortasında ‘İtalyan mezarlığı’ olarak bilinen tarihi mezarlık, uzun yıllar definecilerin amacı haline gelip, tahrip edildi.
‘UZUN MÜDDETTİR KENDİ MUKADDERATINA TERK EDİLMİŞ BİR ALAN’
Osmanlı topraklarında misyon almış Avusturya-Macaristan, Fransız, İtalyan üzere Katolik mezhebine mensup şahısların Katolik mezarlığında defnedildiğini belirten Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Kısmı Lideri Prof. Dr. Engin Beksaç, “Tipik bir Katolik mezarlığı. Kalmış olan senotaf (cenotaph) taşlarından da görüldüğü üzere Katolik geleneklerinin sürdürüldüğü bir yer. Maalesef burası çok uzun müddettir kendi bahtına terk edilmiş bir alan. Edirne’deki çok kültürlü, çok etnikli ve çok dinli yapıyı gösteren değerli evraklardan biri” diye konuştu.
Katolik mezarlığındaki katakomp tipi mezarların dikkat çektiğini söyleyen Prof. Dr. Beksaç, “Tipik Katolik kimliğini gösteren semboller, Katolik haçları var. Üzerindeki tarihler, bize 19’uncu yüzyılı veriyor. 19’uncu yüzyılın birinci yarısından başlayarak mezarlığın kullanıldığını biliyoruz” dedi.
‘BURASI, ÇOK UZUN BİR TAHRİBATA MARUZ KALMIŞ’
Definecilerin amacı haline gelen mezarlıktaki tahribatın yeni olmadığını vurgulayan Prof. Dr. Beksaç, 90’lı ve 2000’li yıllarda tarihi mezarlıkla ilgili çeşitli projelerin hazırlandığını söyledi. Prof. Dr. Beksaç, mezarlıkların ıslah edilmesi, muhafaza altına alınması üzere çeşitlerin çalışmaların gündeme geldiğini lakin hiçbirinin hayata geçirilemediğini belirtti.
Prof. Dr. Beksaç, “Burada defineciler var, öbürleri da var. Lakin burada define bulunmaz tahribatın sürdürülmesi de gereksiz. Burada defineci faaliyeti olmuş. Hatta buradaki mezar taşları kullanılmak hedefiyle götürülmüş. Kimi yerlerde kullanılmış. Kimi yerlerde mesken üretiminde dahil buradaki taşlar kullanılmış. Burası, çok uzun bir tahribata maruz kalmış. Yıllardır süren bir tahribat var” diye konuştu. Prof. Dr. Beksaç, mezarlığın en son 20’nci yüzyılın başlarında kullanıldığını belirterek, “Şu andaki taşların hepsi, 19’uncu yüzyılın süreci ile ilgili taşlar. Lakin burada bir vakitler 1905 taşı gördüğümü hatırlıyorum. Buradaki yapının değişmesi ile birlikte de kullanımı ortadan kalkmıştır” dedi.