İzmir doğumlu Dicle Özbay (32) üniversiteyi bitirdikten sonra İzmir’de balık ihracatı yapan bir firmada yönetici asistanı olarak işe başladı. Denizli’de doğup büyüyen İlker Özbay (33) ise sahne sanatları kısmından mezun olup İstanbul’da dizi-sinema kesiminde iş hayatına adım attı. 6 yıl Denizli Devlet Tiyatrosu’nda vazife alan İlker akabinde Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde ses ve ışık teknikeri olarak misyon aldı. Evlendikten sonra 3 yıl başka kentlerde yaşamak zorunda kalan Özbay çiftinin evlilik hayatı şimdilerde Milas-Çökertme Köyü’nde 7 gün 24 saat yan yana devam ediyor.
‘HAYALİMİZ OLAN ARSA TAM DA BURASIYDI’
3 yıl boyunca her hafta sonu Afyon-İzmir ortası seyahat yapan Dicle-İlker Özbay karlarının konut kiraları, başka farklı yenen yemekler ve yol paralarıyla uçup gittiğini görünce daha fazla kayıtsız kalamayarak işlerinden istifa etti. İstifa kararı verirken zorlanmadıklarını lisana getiren İlker Özbay, köye göç etme öykülerini ise şöyle anlattı:
“Dicle’nin olmadığı bir kamp etkinliğinde internet ilanlarını gezerken Çökertme Koyu’nda kiralık kamp alanı gördüm ve çabucak gidip baktım. Hayalimiz olan arsa aslında tam manasıyla burasıydı. Şayet bir gün köye göç edersek tek kuralımız arsa içerisinde mesken olmasıydı. Bu sebepten Dicle yeri görmeden ben imzaları atmış, burayı kiralamıştım.”
“O anda istifayı başımda vermiştim” diyen İlker Özbay, “Ancak garantici bir çift olduğumuz için iş yeri açma ve çalışma ruhsatı çıkmadan ben memurluktan ayrılmadım. Sadece Dicle ayrıldı ve süreçler onun üzerine yapıldı. Bütün izinlerimi burada süreçler için kullandım. 2020 son günü ruhsatımıza kavuştuk, 2021 yılının birinci günlerinde ise istifamı verip ocak ayında buraya büsbütün taşındık” bilgisini paylaştı.
‘BİRİKMİŞ PARAMIZIN YANINDA TÜM MESKEN EŞYALARIMIZI DA SATTIK’
Maliyetlerle ilgili her şeyin düşündükleri üzere gitmediğini lisana getiren Özbay çifti, “Bu aslında bizden de kaynaklı bir şey oldu zira kamp alanı değil, glamping alanı açtık. Yani yatakları, buzdolapları, komodinleri, pak havlularına kadar her şeyi içerisinde olan çadırlar alanımızda mevcut. Birikmiş paramızın yanında tüm mesken eşyalarımızı satarak bu yola çıktık. Lakin başladığımız bütçeyle isteğimizin olmayacağını sonrasında anladık. Paramızın yetmediği kısımda çok sevdiğimiz bir dostumuz hayallerimize takviye oldu ve bize borç verdi. Böylece 2021 yılında burayı açmak için harcadığımız para yaklaşık 500 bin lirayı buldu” dedi. Yakın etraflarındaki dostlarının böylesi bir karara hiç şaşırmadığını ve hepsinin beklediği bir karar olduğunu söyleyen Dicle-İlker Özbay şunları da ekledi:
“Çünkü hem yaşadığımız zorlukları hem de bu büyük hayalimizi biliyorlardı. Hepsinin bu hayalde fizikî ve manevi bir katkısı olmuştur. Ailelerimiz ise bilhassa İlker için endişelendiler ve birinci anda çok sıcak reaksiyon vermediler. Zira memuriyet ailelerimiz için çok kıymetliydi ve garanti bir işti. Lakin iş istifa boyutuna gelince kabullenmek zorunda kaldılar. Bir de ‘olmazcılar, yapamazsınızcılar’ vardı. Onları da hayatımızdan çıkardık.”
‘ARTIK HER AYIN 15’İNDE MAAŞ YATMIYOR’
Kazanç açısından bakıldığında kurumsal hayat ile şimdiki işleri ortasındaki farkı aktaran Özbay ailesi, “Benim (İlker) açımdan çok makus her ayın 15’inde maaş yatmıyor. Latife bir yana evet kurumsal hayatta para kazanıyorduk lakin bir kıymeti olmuyordu. Zira para daima bir yerlere gidiyordu. Artık ise yeni bir işletme olmamızdan ve birinci dönemde büyük yangınla müsabakamızdan ötürü beklediğimiz üzere bir karımız olmadı. Lakin burada harcamalarımız küçüldü. Dışarıda yemek yiyebileceğimiz bir yer yok ya da daima alışveriş yapmıyoruz. Ekstra bir yatırım yapamasak da kendi hayatımızı sürdürmemiz için kâfi oluyor. Bunun bir nedeni de dönemin kısa olması” ifadelerini kullandı.
Kendi işine sahip olmanın güç değil, bilakis daha rahat çalışma kuralları sağladığına dikkat çeken çift, “Her şeye siz karar veriyorsunuz zira işveren sizsiniz. Dönemi açma ve kapamayla birlikte toplam çalışma süremiz azamî yılın yarısı oluyor. Geri kalan vakit ise bize ilişkin. Olağan ağır devirde gece gündüz çalışıyoruz, yoruluyoruz fakat birçok şahısla tanışıp sohbet de ediyoruz” diyerek devam etti:
“Kendi işimizin bir rahatlığı ise kış aylarının bize kalması oluyor. Sevdiğimiz şeylere ekstra vakit ayırabiliyoruz. Ahşapla uğraşmayı çok sevdiğimiz için küçük bir atölye kurduk. Şu anda ömrünü tamamlamış zeytin ağaçlarını epoksi ile birleştirerek sunum tahtaları, saatler, mumluklar, bardak altlıkları üretiyoruz. Hem keyif aldığımız şeyi yapmış oluyoruz hem de vaktimiz boşa geçmemiş oluyor.”
‘YENİ BAŞLAYACAKLAR ASLA KORKMASIN’
“Başarısız olacağımızı düşünseydik bu adımı atamazdık” yorumunu yapan çift, bu işe yeni başlayacaklara ise tavsiyelerde bulundu. Dicle-İlker Özbay, “Bu işe yeni başlayacaklara teklifimiz asla korkmasınlar. Burada değerli olan kiraladığınız ya da satın aldığınız yerin pozisyonu. Reklamını da âlâ yapıp ismini duyurabiliyorsan ve en kıymetlisi güler yüzlü, konuşkan ve sabırlı isen esasen vakitle her şey oturuyor” dedi.
İşlerinin en büyük zorluğu ise 6 ay çok ağır bir tempoda çalışmaları. Özbay ailesinin günü sabah 06.00’da uyanıp tuvalet temizliğiye başlıyor, sonrasında da kahvaltı süreci, çadırları temizleme, pak çarşaf ve havlu yetiştirmeyle devam ediyor. Kimi vakit üst üste gelen aksilikler onları gerilime soka da asla pes etmiyorlar. Bu türlü bir kararın yürek istediğine de değinen çift, “Çünkü tüm hayatınız bir anda değişiyor. Hiç bilmediğiniz bir yere taşınıyorsunuz, işlerinizden ayrılıyorsunuz. Birinci basamakta bedenen ve ruhsal olarak çok yorulduğunuz gerilimli vakitler oluyor. Maddi açıdan düşünce yaşıyorsanız birçok işi sizin yapmanız gerekiyor. Tuvalet, duş, depo dışındaki tüm ahşap işlerini kendimiz yaptık. Yeri geldi çimento kardık yeri geldi çakıl, kum taşıdık. Fakat sonrasında hayallerinize yaklaştığınız her adımda gerilimi ve ruhsal yorgunluğu unutmaya başlıyorsunuz. Örnek vermemiz gerekirse biz her dönemi açışımızda ‘Vay be hepsini biz yaptık’ diyerek çok keyifli oluyoruz” açıklamasını yaptı.
‘KAMP ALANININ YANDIĞINI DÜŞÜNDÜK’
Özbay ailesinin pes ettikleri ya da pişmanlık duydukları bir an hiç olmasa da umutlarını kaybettikleri o denli bir an var: Hepimizin içini yakan 2021 yılında yaşanan Muğla’daki orman yangınları. Dicle-İlker Özbay, Çökertme’ye geldikleri birinci aylarda yangının ortasında kalsa da son ana kadar yerlerini terk etmedi lakin can tehlikesi yaşadıkları noktada kaçmak zorunda kaldı. Uzun mühlet etrafta dolanan haberlerden ötürü kamp alanlarının yandığını düşünen çift, o anda bile tüm bu felaket bittiğinde dönüp kamp alanlarını eski haline getireceklerini birbirlerine söylemekten vazgeçmedi. Bir gece 03.00’te gelen haberle geri dönüp kamp alanlarını yerli yerinde gören çiftin memnunluğu ise elbette tanım edilemez.
‘KÜÇÜK YERE GÖÇ ETMENİN ZORLUKLARI VAR’
Şehirde yaşarken küçük bir yere göçmenin zorlukları olduğunu lisana getiren Özbay ailesi, fakat bunun şahsa nazaran değiştiğine de vurgu yaptı. Kendileri için en zorlayıcı şeyin kargoya ulaşım olduğunu söyleyen çift, “İhtiyacımız olan çok şey oluyor ancak ne yazık ki kargo gelmiyor. Lakin onun dışında birinci başlarda natürel ki sıhhat hizmetlerine erişim yer alıyor. Buraya en yakın sıhhat ocağı 17 kilometre uzaklıkta. Hastaneye ulaşmak için ise Milas ya da Bodrum’a gitmemiz gerekiyor. Yalnızca bakkallar var. Büyük marketler de Ören’de bulunuyor” detayını vererek kelamlarını şöyle noktaladı:
“Alışveriş merkezi üzere yerler yok fakat bu aslında istediğimiz bir şeydi. Çok hoş dostluklar edindik. Birden fazla işletmeci bizlerle tıpkı yaşlarda. Fakat yapamayacak olanlar da elbette var. Kendi etrafımızda de birtakım arkadaşlarımız ‘Bu biçimde yapamayız’ diyebiliyor. Gelecek için planlarımız öncelikle kamp alanımızdaki konaklama seçeneklerini kışa yönelik de olması için çeşitlendirmek. Maksadımız tekrar küçük bir işletme lakin dönemi uzun tutabilecek konaklama kuralları yaratabilmek. Bir de ahşap atölyemizi büyüterek makine çeşitliliğimizi artırmak ve bu işte kendimizi geliştirmek.”