Bir tuğla fabrikasında gece bekçisi olarak çalışan genç, argümana nazaran komşu fabrikadaki arkadaşının yanına yemeğe gitti.
Bu sırada trafo binasına giren hırsızlar, yüklü ölçüde kablo ve elektrik materyalini çaldı. Misyon yerini terk eden bekçiye sonlanan işveren, genci tazminatsız kovdu. İş Mahkemesi’nin kapısını çalan gece bekçisi, iş kontratının iş yerinde yaşanan hırsızlık nedeni ile feshedildiğini, davalı patron tarafından iş yerinde bulunan bekçi kulübesinin yıktırıldığını, davacı emekçinin yemekhanede durduğunu öne sürdü.
Çalışan, yemekhanenin bulunduğu yerden fabrika toprağını görmesinin mümkün olmadığını, toprakta gereğince aydınlatma da bulunmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma fiyatı ve yıllık müsaade fiyatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etti. Davalı patron ise davacının bekçi olarak çalışmasına karşın misyonunun gereklerini yerine getirmediğini, yıkılan fabrikada korunacak tek şey olan trafonun korunması için kâfi kıymeti göstermediğini, birebir vakitte davacının gece trafonun çalındığını görmediği üzere sabah günün aydınlanmasından sonra da çalındığını fark etmediğini, bu nedenle iş kontratının haklı nedenle sona erdirildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istedi.
Mahkeme, uzman raporuna dayanılarak iş kontratının feshinin haklı sebebe dayandığı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatına ait taleplerinin reddine, fazla çalışma fiyatı ve yıllık müsaade fiyatı alacaklarına yönelik talebin ise kabulüne karar verdi. Kararı taraf avukatları temyiz etti. Yargıtay, kararı yöntem tarafından bozdu. Tekrar yapılan yargılamada İş Mahkemesi, davalı işverence yapılan feshin haklı nedene dayanmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Kararı davalı patron temyiz edince devreye bu kere Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki kararda, gece bekçisinin misyon yerini terk ederek yemeğe gittiğine dikkat çekildi. Kararda şöyle denildi:
YARGITAY SON NOKTAYI KOYDU
“Somut uyuşmazlıkta; bozma ilâmı sonrasında tahlili yaptırılan kamera kaydının içeriği, evraktaki bilgi ve evraklar ile soruşturma belgesindeki söz ve tutanaklar bir bütün olarak değerlendirildiğinde, davalıya ilişkin fabrikada meydana gelen hırsızlık olayının yaşandığı gece davacının bekçi olarak fabrikada vazifeli olduğu, tuğla fabrikası yıkılmış olmakla birlikte fabrika yeri içinde korunması gereken idari binalar ile trafonun bulunduğu anlaşılmıştır. Her ne kadar davacı emekçi hırsızlığın yapıldığı gece rastgele bir gürültülü ses duymadığını beyan etmiş ise de güvenlik kulübesine 200 metre uzaklıkta olan ben 800 kilogram civarındaki trafonun yaklaşık 10 metre yükseklikten aşağı atılarak içindeki modüllerin çalınması ve 1,5 metre yükseklikte tuğla duvar üzerindeki dikenli tellerin 3 metrelik kısmının kesilmesi aksiyonunu davacının duymaması hayatın olağan akışına uygun düşmemektedir. Kaldı ki davacının soruşturma sırasındaki beyanında o gece fabrikanın etrafında dolaşmadığını ve komşu işyerinde çalışan arkadaşları ile yemeğe gittiğini tabir ettiği görülmüştür. Kamera kayıtlarında da davacının 02.23-05.55 saatleri ortasında kamera açısına hiç girmediği ve fabrika etrafını denetlediğine dair bir kayda rastlanmadığı anlaşılmıştır. Belgede mevcut kanıt durumu prestijiyle misyonlu olduğu çalışma saatleri içerisinde davalı iş yerinde yaşanan hırsızlık olayında davacının bekçi olarak ağır ihmali bulunduğu, üzerine düşen kontrol vazifesini gerekli formda yerine getirmediği ve feshin haklı nedene dayandığı anlaşıldığından kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi yerine yanılgılı kıymetlendirme ile kabulüne karar verilmesi kusurlu olup bozmayı gerektirmiştir.”